Kamwala clinic, Nshima maken en lol op zijn kop!

Hier weer een kort verhaaltje uit mijn leventje in Lusaka!

Afgelopen vrijdag ben ik met Daniëlle mee geweest naar de Kamwala clinic. De Kamwala clinic is één van de klinieken hier in Lusaka speciaal gericht op de behandeling van HIV/Aids. Daniëlle doet hier haar onderzoek en helpt hier met de sportlessen die worden gegeven aan de patiënten en kinderen van de Lotus school. Eerst vond ik het wel spannend om mee te gaan, ik wist niet zo goed wat ik van de kliniek moest verwachten en hoeveel zieke mensen ik tegen zou komen. Aangekomen bij de ingang van de kliniek kwam er direct al een man op ons af om ons welkom te heten, hij had Daniëlle namelijk al een keer eerder gezien. Tijdens een rondleiding door de kliniek kreeg ik te zien hoe het in de kliniek er aan toe ging. Er waren veel vrouwen met kinderen en zwangere vrouwen die hier op controle waren. Buiten lag er een vrouw op de grond, kreunend van de pijn. In het begin schrok ik hier wel even van, maar op één of andere manier lukte het me daarna gelukkig om me daar weer van af te sluiten. Het is een raar idee als je beseft dat alle mensen daar waarschijnlijk niet lang te leven zullen hebben, maar als je nagaat dat Zambia één van de landen is met het hoogste percentage HIV/Aids patiënten ben je naast deze mensen waarschijnlijk al veel meer mensen tegengekomen die HIV/Aids hebben. Na de rondleiding zijn we met 3 vrouwen van de kliniek naar de Lotus school gelopen om daar te sporten met een groep kinderen. De vrouwen vertelden ons dat veel van deze kinderen ook HIV-positief zijn, maar ook gewone kinderen van de school mee mochten doen. Na tikkertje, een aantal traditionele spelletjes en als afsluiting een kringspel was het weer tijd om te gaan. Een mooie en indrukwekkende ervaring en als ik vaker een vrijdagmiddag vrij ben, zal ik er zeker nog eens een kijkje gaan nemen

In het weekend ben ik zaterdag, na een middagje Arcades, met Laura mee naar huis gegaan. Het regende die middag nogal hard, dus dat zorgde ervoor dat we bijna moesten zwemmen naar Laura’s huis! De wegen in de wijk waarin Laura woont zijn niet zo heel goed en als het dan veel regent zorgt dit ervoor dat er grote regenplassen op de weg te vinden zijn. ’s Avonds heb ik samen met Laura Nshima leren maken met Laura’s moeder. Gelukkig is het niet zo heel moeilijk, maar spierballen zijn hiervoor geen overbodige luxe;). Eerst werd er water gekookt en langzaam Milly meal aan toegevoegd. Belangrijk is, blijven roeren! Dan moet het nog even opstaan en klaar is de Nshima!
Samen met gekookte bruine bonen, pompoenbladeren en kip hadden we dan een heerlijke maaltijd.
En ook heb ik deze week nog iets anders nieuws leren eten, namelijk buffel!

Zondagochtend was het tijd voor de kerk! We hadden aan Laura haar moeder gevraagd of we een keer mee mochten, om zo de cultuur nog beter mee te maken. De kerk zou beginnen om 08.00 uur en 07.15 zouden we vertrekken. Echter werd er om 06.30 op onze deur geklopt dat de kerk ineens om 07.00 uur begon en dus was het snel aankleden en richting de kerk. Bij de kerk aangekomen was het eerst nog erg rustig, maar langzamerhand stroomde de hele kerk vol. Het was de week van de moeders, dus ook deze dienst was speciaal gericht op de relatie van moeders met hun kinderen. Er waren twee vrouwelijke dominees en drie verschillende zangkoren. De dienst duurde ongeveer 1,5 tot 2 uur, waarbij veel werd gezongen en gebeden. Het was erg interessant om een keer mee te maken en zeker heel anders dan de kerk in Nederland. De mensen zijn hier veel vrolijker, er worden zelfs grapjes gemaakt tijdens de dienst en iedereen zingt uit volle borst mee! Een speciale ervaring die ik hopelijk nog een keer mag meemaken hier in Zambia.

Maandag op Chibolya heeft Laura mij geholpen met de P.E. les. Dat gaat ze vanaf nu elke week doen, omdat zij het goed kan gebruiken voor haar onderzoek. Zelf vind ik het ook wel fijn om een LO docent er op deze manier nog bij te hebben en zo kunnen we ook voor de school zelf nog meer betekenen! De zondagmiddag hadden we onszelf alvast een beetje voorbereid door kijkwijzers te maken voor een les acrogym. Helaas was de printshop op zondag dicht en moesten we dus maandag maar extra vroeg ons bedje uit om de kijkwijzers te laten printen en plastificeren. 20 pagina’s en 60 minuten verder konden we met onze mooie kijkwijzers richting de school gaan! De les was echt fantastisch en ook de kinderen en de leraar was superenthousiast. Dit was de eerste keer voor hun dat ze acrogym kregen, dus helemaal leuk! De kijkwijzers hebben we op de school achter gelaten, zodat ze ook bij de andere klassen gebruikt kunnen worden. De leraren waren er erg blij mee!

Verder gaat het leventje hier eigenlijk gewoon door en zit ik nog steeds in hetzelfde gastgezin. Het is nog steeds wachten op een nieuw gezin, maar tot die tijd heb ik het hier nog prima! Ik houd jullie op de hoogte! Doordeweeks druk met stage, soms lange dagen en ook de warmte zorgt er vaak voor dat ik ’s avonds helemaal uitgeput ben. Aankomende zaterdag is het hier Youth Day en worden er allemaal activiteiten georganiseerd voor kinderen, ook Sport in Action is hierbij betrokken. Wij zullen ook een kijkje gaan nemen & verder staan er nog niet veel dingen op het programma!

Tot de volgende keer!
Liefs!