Een BZ’er met de naam ‘Mzungu!’

Allereerst goed nieuws! Er is een nieuw gastgezin voor mij gevonden waar ik vanaf eind februari naar toe kan. Ik kijk er erg naar uit en hoop dat een nieuw gastgezin me hier nog meer kan laten genieten!
Mijn nieuwe gastgezin bestaat uit een vrouw en een zoon. Hoe oud ze beide zijn weet ik niet precies, maar het is wel een iets oudere vrouw en oudere zoon. Ze wonen in de wijk Kamwala, misschien 10/15 minuten met het busje vanaf de wijk waar ik nu woon. Laura woont ook in de wijk Kamwala, dus dat is ook wel fijn en als ik me dan echt verveel kan ik gezellig even bij haar langs! Binnenkort hoop ik jullie hier meer over te kunnen vertellen!

Elke maandag en dinsdag voel ik mij hier beetje een BZ’er (Bekende Zambiaan), met de naam ‘Mzungu!’. Als ik op maandagochtend richting de World of live community school in Chibolya reis, begint dit gevoel op het moment dat ik vanaf Kulima Tower (busstation 1) naar City Market (busstation 2) aan het lopen ben. Mensen die naar je roepen, mensen die vragen hoe het met je gaat, mensen die om geld vragen en natuurlijk of je misschien niet iets van hen wilt kopen. Aangekomen op City Market ben ik dan ook altijd blij als ik in het goede busje richting Chibolya zit en meestal even rustig kan zitten. Na 10 minuten reizen ben ik dan op de plek waar ik moet uitstappen, de ingang van de compound (achterstandswijk) Chibolya. Ik hoef nog geen stap daar te zetten en ik hoor de eerste kinderen al Mzungu naar me roepen. Langzaam loop ik door de wijk heen richting de school. Onderweg geniet ik volop! Kinderen die naast het roepen van Mzungu naar je ook graag een high five, boks of knuffel willen zorgen ervoor dat ik altijd weer later op de school ben dan ik van tevoren had gepland, maar ze zorgen er wel voor dat ik een grote glimlach op mijn gezicht op de school aankom! Het is vooral schattig wanneer ze vragen: How are you? En als ik dan antwoord met: Fine, how are you?, ze niks meer weten te zeggen omdat hun Engels verder nog niet ontwikkeld is. Een glimlach zegt gelukkig vaak genoeg om te weten dat het met hen ook goed gaat. Ook de moeders in de buurt zijn vaak geïnteresseerd hoe het met me gaat en soms maak ik dan ook even gezellig een praatje ergens. Als ik ’s ochtends op de school aankom is het meestal pauze, nog meer kinderen die je graag even willen aanraken en Mzungu naar je roepen! Tussen de gymles waarbij ik ’s ochtends help en de volleyballessen in de middag zit ik vaak in een kantoortje op mijn laptop te werken voor andere stageopdrachten. De deur laat ik meestal open voor wat licht en frisse lucht. Zo nu en dan komt er dan een kindje langs even hoi zeggen en vragen hoe het gaat of een leraar om even gezellig te kletsen. Na de volleyballessen is het weer tijd om naar huis te gaan en begin ik aan mijn terugreis door de wijk naar de weg waar de busjes altijd staan. Hetzelfde ritueel als ’s ochtends herhaalt zich hierbij weer en kinderen rennen me achterna om een handje/boks/knuffel of high five te geven! Met een glimlach stap ik dan weer in het busje, op weg naar mijn huis hier. De wijk waarin ik op dit moment nog woon is heel anders vergelijken met Chibolya, kinderen roepen wel eens Mzungu naar je, maar daar blijft het ook bij. Ook wel even weer fijn om dan weer anoniem te zijn! Op dinsdag is het altijd weer precies hetzelfde liedje! En zelfs na 3 weken daar elke maandag en dinsdag 2 keer langs te lopen blijft het nog steeds elke keer een superleuke ervaring!

Soms is het ook best wel confronterend om door deze wijk te lopen en te zien dat armoede echt bestaat. Her en der een waterpomp, kapotte huisjes, oude kleding, veel afval op straat, etc. Maar vaak realiseer ik mij ook dat deze mensen, ondanks dat ze in een klein kapot huisje wonen en weinig geld te besteden hebben, wel gelukkig zijn! Ze glimlachen altijd, zeuren nooit, zijn dankbaar voor alles wat je voor ze doet en maken plezier met de dingen die ze wel hebben. Je ziet kinderen op straat spelen met autobanden, ze maken hinkelblokken in het zand en de vrouwen in de buurt zitten gezellig met elkaar te kletsen. Ik ben dan ook blij dat ik in deze wijk terecht ben gekomen en de kinderen hier ’s middags kan vermaken met sport!

Het opstarten van volleybaltraining in de wijk gaat ook de goede kant op. Waar er vorige week nog 15 kinderen kwamen, stonden er deze week al 25 kinderen klaar om te gaan volleyballen! Ze hebben er allemaal heel veel plezier in en worden beetje bij beetje steeds beter. Afgelopen woensdag ben ik met Melanie de stad in geweest, op zoek naar een volleybalnet. Op aanraden van Sport in Action zijn we naar de winkel City Centre Suppliers gegaan en daar een net gevonden. Vanaf volgende week kunnen we dan ook echt een veld gaan creëren met de netballpalen die wel al op de school aanwezig waren. Foto’s volgen!

Met de voorbereidingen van het handbaltoernooi gaat het ook goed, Inmiddels zijn er al 20 teams die zich hebben aangemeld en zijn we begonnen met het maken van een draaiboek. Het regelen van vervoer voor alle scholen zal misschien nog wel even moeilijk worden, maar we zullen zeker ons best doen om er een superdagje van te maken!

Ook moest afgelopen week ons visum worden verlengd. De stempel die we in het begin hadden gekregen was namelijk maar voor één maand geldig, maar gelukkig met ons mooie verhaaltje dat we hier als toeristen graag nog wat langer willen blijven hebben we weer een nieuwe stempel gekregen voor aankomende maand. Dit kunnen we nog één keer doen en dan zullen we een tijdelijke werkvergunning moeten aanvragen via Sport in Action.

Afgelopen weekend op zaterdag naar de South Lusaka Lodge geweest om een dagje te relaxen bij het zwembad! Helaas was er niet zoveel zon als we hadden gehoopt, maar toch was het wel even fijn om het water in te springen en heerlijk een middagje niks te doen. Op zondag zijn we met de meiden naar Arcades gegaan, even op internet gekeken, lekker gegeten en over het marktje gelopen met allemaal Afrikaanse spullen! Morgen dagje naar Adventure City, een waterpark hier in de buurt!

Gisteravond ook de eerste stroomstoring hier in Lusaka meegemaakt! Van 19.00 uur ’s avonds tot 20.30 hadden we geen licht helaas, dus toen maar gezellig met een kaarsje en een gelukkig nog opgeladen laptop een filmpje gekeken!;)

Als laatste, bedankt weer voor alle lieve mailtjes en berichtjes!:)

Liefss!