The Victoria Falls, hippo's, krokodillen en apen!

Elke dag is het weer een nieuwe ervaring, reizen met de blauwe busjes hier in Lusaka! Aangezien de mensen hier natuurlijk zoveel mogelijk willen verdienen, betekent dit ook dat ze het liefste zoveel mogelijk mensen tegelijk in één busje willen hebben. Laatst zat ik dan ook naast drie big mamma’s in het busje, half geplet tegen het raam en mijn voet klem zodat deze in slaap viel. Gelukkig is het meestal wel gezellig in de busjes en zijn veel mensen benieuwd naar wat je hier doet. Afgelopen week heb ik zelfs een vliegtuig aangeboden gekregen als ik met iemand zou trouwen die in het busje zat, viel een ander busje om de 5 minuten uit omdat de brandstof op was en natuurlijk zijn alle hobbels hier in de weg ook niet echt fijn, waardoor je soms met een blauw plek extra thuis komt!
Als je hier met een busje wilt reizen hoef je maar aan de kant van de weg te gaan staan en vaak stopt er dan binnen 1 minuut al een busje voor je neus, ideaal! Elke busje heeft een chauffeur en een conductor. De chauffeur rijdt het busje en de conductor zorgt ervoor dat iedereen betaald en geeft de haltes aan waar je kunt uitstappen.

Zebrapaden kennen ze hier wel, maar stoppen voor een zebrapad helaas niet! Een weg oversteken hier is dan soms best lastig, vooral omdat je in tegenstelling tot Nederland hier eerst naar rechts moet kijken en dan naar links. Alle auto’s rijden hier namelijk net zoals in Engeland aan de linkerkant.
Dit zorgt soms voor lachwekkende taferelen als één van ons weer eens niet goed uitkijkt en te vroeg wil oversteken, maar gelukkig hebben de auto’s hier een toeter die ons dan even waarschuwt!;)

Vorige week ook afscheid genomen van Jet, zij is op dit moment weer terug in Nederland. Na een afscheidsetentje op maandagavond, hebben we haar vorige week woensdagochtend naar het vliegveld hier gebracht. Het afscheidsetentje was echt super gezellig! Melanie had geregeld dat we één groot toetje zouden krijgen met z’n allen, omdat het Jet haar laatste week was. Maar waarschijnlijk hadden de obers het niet helemaal goed begrepen en werd er tijdens het opdienen van ons toetje happy birthday gespeeld en kwam er een ober speciaal voor Jet ook nog een stukje zingen! We hebben geprobeerd onze lach in te houden, maar helaas... Gelukkig wel heerlijk gesmuld van een chocoladetaart! Jammie!

Afgelopen weekend naar Livingstone geweest samen met Melanie, Daniëlle, Floris en Laura! Vrijdag vertrokken we met de bus vanuit Lusaka richting Livingstone, ze hadden ons beloofd dat we er binnen 6 uren wel zouden zijn, maar op zijn Zambiaans duurde het natuurlijk een uurtje langer. Het was een lange weg door de natuur, met zo nu en dan een dorpje. Dorpjes met gewone huisjes, maar ook van die kleine dorpjes met hutjes van klei. Echt gaaf om te zien, het echte Afrika! Aangekomen in Livingstone gingen we op zoek naar het backpackershotel Jolly Boys, na een extra rondje gelopen te hebben hadden we het toch gevonden. En er was zelfs een zwembad! Dus na de busreis eerst even een duikje nemen in het zwembad, heerlijk! Toen met een groepje Amerikanen en iemand uit London die we daar hadden ontmoet richting de Mexicaan gelopen om daar lekker een hapje te eten. ’s Avonds lekker in het hotel rondgehangen, beetje tafeltennissen en daarna op bedje. Zaterdagochtend gingen we richting de Victoria Falls, want daarvoor waren we natuurlijk naar Livingstone gekomen! Wauwww, het was echt supergaaf om te zien! Omdat het nu regenseizoen is zijn de watervallen redelijk groot en gaat het water echt alle kanten op. Tijdens een wandeling om de Victoria Falls nog beter te zien konden we gelukkig een regenjas huren, zodat we niet helemaal zeiknat terug zouden konden. Alleen ben ik bang dat ze hier 100% regendichte waterjassen nog niet hebben uitgevonden, we waren namelijk allemaal alsnog kletsnat, maar het was zeker de moeite waard! ’s Middags op naar de brug bij de Victoria Falls, daar waar gebungeejumpt kon worden! Zelf kon ik mezelf nog niet zo ver krijgen om te springen, maar Melanie en Laura zijn wel gesprongen van de 111 meter hoge brug! Respect! En wie weet dat ik een andere keer wel ga, maar dat zie ik dan wel weer!;) Ook boven bij de brug nog even lekker een hapje gegeten. De mensen van het restaurant troffen het helaas wat minder, er kwam een aap aan die zomaar alle zakjes chips meenam! Apen, ja die lopen bij de Victoria Falls gewoon rond, toch wel even wat anders dan de aapjes in de Apenheul!
Eind van de middag met de taxi richting onze Sunset Cruise! Om 16.30 vertrokken we met een boot om een tochtje te maken op de Zambezi, op de boot lekker te eten en de zonsondergang te zien. Op de boot kwamen we direct al in aanraking met allemaal andere Nederlands, zij waren hier met een rondreis! Het was echt supergezellig en het gaafste was natuurlijk de wilde dieren die we hebben gezien tijdens ons boottochtje. Nijlpaarden, apen en krokodillen! Helaas geen olifanten gezien, maar wie weet de volgende keer. Echt raar hoor, zit je in de boot en op een paar meter afstand ligt er dan een krokodil of nijlpaard in het water! Wauw! Zoiets wat je eigenlijk normaal gesproken alleen op foto’s en tv ziet, zie je dan nu ineens in het echt! Gelukkig hebben ze ons niks aangedaan en zijn we ’s avonds weer ongedeerd naar Jolly Boys vertrokken. Daar gezellig met de andere ‘Muzungu’s (blanken) wat gedronken en gechilld! Zondagochtend lekker uitgeslapen, bij het zwembad gelegen en toen moesten we alweer onze tas inpakken voor de terugreis. Op de terugweg helaas zelfs 2 uur vertraging, waardoor we pas om 20.00 uur in Lusaka weer aankwamen. Gelukkig stond er toen ik thuis kwam nog een heerlijke maaltijd voor mij klaar en was ik zo moe dat ik na het eten direct op bed ben gegaan! Het was echt een supertof en gezellig weekendje en ik ga zeker nog een keertje terug om meer te zien, want het weekend was eigenlijk veel te kort om alles daar te kunnen zien!

Ondertussen ook begonnen met het opstarten van volleybal in de community in Chibolya. Vorige week maandag langs de klassen geweest om te kijken hoeveel animo er was en vorige week dinsdag stond de eerste training op het programma. Ik geef deze lessen samen met een lerares van de school in Chibolya, om ervoor te zorgen dat zij de lessen ook blijft vervolgen als ik er vanaf juni niet meer ben. Vorige week dinsdag kwamen er ongeveer 10/15 kinderen langs voor volleybal, dus dat was een goed begin. Deze week kwamen dezelfde kinderen gelukkig weer en ben ik ook begonnen met het opschrijven van de namen, zodat er hopelijk straks ook een echt team gevormd kan worden. Het helpen met de gymlessen op de school in Chibolya is soms nog wat lastiger, vooral omdat ik nu help bij de kinderopvang en grade 2, dat zijn dus kinderen die nog amper Engels praten! Ik heb ook wel aangegeven dat ik hier niet heel veel ervaring heb als sportlerares, maar 2x een half uurtje meekijken bij de gymles is wel superleuk om te doen, alleen maar blije gezichtjes! Verder zijn we nu druk bezig met opdrachten voor Sport in Action en het organiseren van een handbaltoernooi voor verschillende school handbalteams uit Lusaka. Dit toernooi zal plaatsvinden op 26 maart 2011. De eerste scholen hebben zich al ingeschreven, dus het gaat de goede kant op!

Met een nieuw gastgezin zijn ze nog steeds bezig, dus dat blijft afwachten. Gelukkig doen we veel leuke dingen met de groep en zien we steeds meer van het mooie Afrika! De tijd vliegt hier voorbij, vooral nu ik me realiseer dat ik hier alweer 3,5 week ben!

Pitani bwino!
Corry